Een uitgave van Hans & Ton Kleppe, buitengewoon leden van het Bob Evers Genootschap
redactieadres: Jacoba van Heemskerckstraat 7, 3351 SP PAPENDRECHT - internetredactie: nieuwsbrief@apriana.nl
http://nieuwsbrief.apriana.nl
INHOUD :
Nieuws van de redactie
Hans & Ton Kleppe
Jan Prins als Bob Evers-fan
Peter de Zwaan
Column: Sport
Henk Bergman
Wie zei dat je in deze tijd geen leuke dingen kon meemaken?
John Beringen
Inventarislijst van de te verkopen stukken op zaterdag 2 september 2000 te Zeewolde
Millenniumbijeenkomst op zaterdag 11 november 2000.
Op zaterdag 11 november organiseren wij een millenniumbijeenkomst met als thema: „met Bob Evers de nieuwe eeuw in”. De toepasselijke plaats van samenkomst is restaurant ’t Kompas, Julianalaan 58, Kaageiland, welbekend uit B.E. nr. 13. Volgens „Een motorboot voor een drijvend flesje” heeft restaurant ’t Kompas een terras aan het water, is er telefoon (!) en verkoopt men gebakken eieren met rosbief en ham. Wij hebben ons ervan vergewist dat deze gegevens kloppen en kunnen u als curiositeit nog meedelen dat ’t Kompas gesitueerd is vlak naast de voormalige woning van Willy van der Heide en diens toenmalige buurman Peter Schilperoort (zie „De smokkelvaart van de Maia”). We beginnen om 12.00 uur met een ruilbeurs in de diverse zalen van het restaurant, vergeet dus niet uw dubbele boeken en uw zoeklijstjes mee te brengen.
Om 14.00 uur vindt er een bijzondere gebeurtenis plaats en om circa 14.45 uur begint het laatste gedeelte van het programma. Vanaf dat tijdstip schepen we, vanaf de aanlegsteiger van ’t Kompas, in op een raderboot met tenminste 150 zitplaatsen om zo dicht mogelijk langs de paddestoelhuisjes te varen, waar de gevangengenomen Jan en Bob door Arie werden bevrijd (zie B. E. nr.13). Het terrein waarop de paddestoelhuisjes staan en het daarvoor gelegen boerenerf zijn beiden privé terrein en het is niet toegestaan om met zo’n grote groep de huisjes te voet te bezoeken, daarom gaan we over water. De tocht zal ongeveer een uur duren en wordt u aangeboden door uitgeverij De Eekhoorn.
Onlangs is er in dagblad De Dordtenaar een pagina groot artikel in kleurendruk verschenen over Willy van der Heide, de Bob Evers serie en de „Encyclopaedia Apriana” van Roger Schenk. Dagblad De Dordtenaar heeft ons honderd exemplaren van deze krant ter beschikking gesteld die wij op onze beurt aan de eerste honderd bezoekers van de ruilbeurs kunnen geven. Ook zijn circa honderd fondslijsten van uitgeverij De Eekhoorn ter beschikking van de bezoekers. In de fondslijst staat de volledige Bob Evers serie in kleur afgebeeld, een leuk bezit voor de liefhebbers.
Hoe bereikt u Kaageiland? Kaageiland ligt ten noorden van Leiden tussen de snelwegen A4 en A44. Neem op de A4 tussen Amsterdam en Leiden afrit nr. 5 richting De Kaag en volg de borden naar Kaagdorp. Of neem op de A44 tussen Wassenaar en Leimuiden afrit nr. 2 richting Kaagdorp. In Kaagdorp aangekomen ziet u in het kanaal de pont al liggen om naar Kaageiland over te steken. Het is een kleine pont (vier auto’s) en het aantal parkeerplaatsen op Kaageiland is uitermate beperkt. Het is daarom het beste om de auto aan landzijde te laten staan op het parkeerterrein in de Zweilandstraat schuin tegenover de pont. U vaart dan als voetganger met de pont naar de overkant, hetgeen veel goedkoper is, en u loopt in nog geen vijf minuten naar ’t Kompas na eerst restaurant Tante Kee gepasseerd te zijn. Wij hopen u dan te mogen begroeten.
Vermoedelijk zullen enkele bestuursleden van het Bob Evers Genootschap aanwezig zijn alsmede Marie-José van den Hout en de auteurs John Beringen en Roger Schenk.
Het programma van zaterdag 11 november 2000 in het kort:
12.00 uur ruilbeurs
14.00 uur „bijzondere gebeurtenis”
14.45 uur inschepen voor de rondvaart
15.00 uur tot 16.00 uur rondvaart
16.00 uur einde programma
Het staat u vanzelfsprekend vrij om direct daarna te vertrekken of om nog even te blijven napraten en iets te eten of te drinken (voor eigen rekening).
Zoals ook de vorige keren het geval was zal Bart Veldkamp het dag verslag schrijven.
Restyling boeken Bob Evers serie.
Te beginnen met het nieuw te verschijnen deel 47, zullen de boeken in een nieuw jasje worden gestoken. Het formaat wordt groter (14 x 22 cm.) dan de huidige pockets en de pocket wordt voorzien van een harde kaft. Vervolgens zullen de andere deeltje zodra ze aan een herdruk toe zijn in de nieuwe stijl verschijnen.
Eenmalige unieke verkoop van Bob Evers archief op zaterdag 2 september 2000.
Door een toevallige samenloop van omstandigheden staan er dit jaar twee evenementen op het programma, namelijk de samenkomst op zaterdag 11 november 2000, die het karakter zal hebben van een clubbijeenkomst met verschillende activiteiten en de verkoop op 2 september 2000 van boeken, tekeningen en manuscripten uit het privé bezit van de heer Stenvert, die, nu hij gaat verhuizen zijn dubbele boeken ten verkoop aanbiedt. Het gaat om uniek Bob Evers materiaal, eerste drukken, waaronder Zuid Afrikaanse delen, boeken van de diverse andere series, tekeningen voor de omslagen en enkele manuscripten. Er is zelfs een nooit gepubliceerd manuscript bij uit de Otto Onge serie, namelijk het als deel 5 geschreven verhaal met de titel: „Een kapitaal voor een krantenknipsel”. Datum en plaats van de veiling: zaterdag 2 september te Zeewolde, Gildenveld 3. De boek-verkoop begint om 12.00 uur en de veiling begint uiterlijk om 14.00 uur. De manuscripten en een aantal tekeningen worden bij opbod verkocht, alle andere stukken zijn geprijsd. Een volledige lijst van de te verkopen artikelen vindt u op pagina 131 en 132 van deze Nieuwsbrief.
De weg naar Zeewolde hebben velen al in 1977 gevonden bij onze bijeenkomst die toen in het Arcade theater was. Voor alle anderen: Zeewolde ligt in Zuidelijk Flevoland. Voor degenen die uit het Zuiden en Westen van het land komen is de A28 van Utrecht tot voorbij Hilversum het gemakkelijkste, dan de Stichtse brug over en via de N 305 naar Zeewolde. Voor degenen die uit het Noorden komen is de A28 van af Zwolle een mogelijkheid, dan bij Harderwijk de brug over en Zeewolde staat al aangegeven. Uit het Noorden is ook de A6 via Lelystad een goede mogelijkheid. Op zaterdag 2 september 2000 is de locatie in Zeewolde dus niet het Arcade theater maar het dan lege magazijn van De Eekhoorn aan het Gildenveld 3 te Zeewolde.
Er worden kort voor de evenementen geen aparte uitnodigingen meer verstuurd, dus noteer zaterdag 2 september en zaterdag 11 november meteen in uw agenda.
„Het Alibibureau”. Opnieuw is een thriller van Peter de Zwaan genomineerd voor de Gouden Strop. Na vier nominaties is de Gouden Strop, voor het beste spannende boek, aan De Zwaan toegekend voor „Het Alibibureau”, een erkenning voor zijn grote kwaliteiten als schrijver; onze felicitaties! „Het Alibibureau” wordt uitgegeven door Meulenhoff.
Voorts kunnen wij melden dat een van Peter’s vorige thrillers „Een keel van glas” verfilmd wordt door Rob Houwer.
Deel 47 „Arie Rose als reserve-acteur”.
Dit deel komt medio september uit en zal zoals gewoonlijk in de volgende Nieuwsbrief van januari gerecenseerd worden door kolonel Koops.
De volgende Nieuwsbrief verschijnt in januari 2001, artikelen (liefst op diskette) en kleine advertenties graag uiterlijk in november 2000 inzenden. Denk om het bijtijds insturen van uw adreswijziging!
Arie Roos duwde met een van zijn hamschouders de deur achter zich dicht, smakte een tot de rand gevulde bruine zak op tafel en zette zijn handen in zijn zij. „Say Bob,” zei hij, terwijl hij naar de gebogen rug van Jan Prins keek. „Begint dit niet enigszins zorgelijk te worden?” Bob Evers blies zijn wangen bol. „Zeer zorgelijk zelfs. Alleen zijn vingers bewegen nog maar, de rest is volmaakt levenloos.” „Praat hij nog wel?” „Tegen zichzelf, geloof ik. Niet tegen mij. Ik vroeg of hij cola wilde. Gratis, zei ik, als cadeautje. Hij reageerde niet eens.”
Arie deed een paar passen en wenkte Bob. „Als we hem nu eens samen oppakken en buiten in de zon zetten, zou dat helpen?” „Ik heb erover gedacht om de stroom af te sluiten, maar aangezien dit een hotel is zie ik dat als een uiterste maatregel.” Arie liep naar de gebogen rug en tikte er zacht tegen. „Jan,” zei hij zacht. „Janneman. Jongetje Prins, wij vragen belet.” „Grr,” zei Jan. „Belet en aandacht. Uitleg mag ook. Wat ben je aan het doen.” Jan draaide zich met een ruk om en hief zijn verhitte gezicht. „Lezen,” zei hij. „Op internet. Ik bekijk de Bob Evers-sites. Weet je dat er dolgedraaide fans zijn die een flink deel van hun leven hebben besteed aan het uitmelken van onze belevenissen?” „Meer dan die gekke Van der Heide heeft gedaan? Meer dan die maffe De Zwaan?” „Veel meer. Er is zelfs een fanaat die een gastenboek heeft opgezet. Je moet het zien om te geloven.” Arie boog zich naar het scherm en las een paar zinnen. „Maken die fans echt uitstapjes. Bezoeken ze de plaatsen waar wij hebben geavontuurd?” „Ze kijken zelfs of de straten op de goede plek liggen,” zei Jan.
Arie blies zijn wangen bol. „En daar geef jij geld aan uit, zuinige Prinsenzoon? Je zit hier nu al uren, weetje wat dat kost?” „Niks,” zei Jan tevreden. „Niets aan telefoonkosten in elk geval, want bellen in de stad waar je woont is in de USA gratis en ik heb met de receptie geregeld dat ik een rechtstreeks lijntje kreeg.” Arie loosde een zucht als een windhoos. „Dat betekent dus dat jij hier dagen naar een scherm gaat zitten staren.”
„Precies,” zei Jan, „want ik heb wel abonnementskosten moeten betalen en hoe langer ik aan het internetten ben hoe goedkoper het verhoudingsgewijs wordt. Laat me nou met rust, want ik heb nog veel te doen.” „Juist,” zei Arie. „Fijn. Ik laatje met rust. Wij laten je met rust. Wij gaan gumbo eten, met lekker crawfish.”
„Gumbo,” zei Jan, terwijl hij zich terugdraaide naar het scherm. „Gumbo,” herhaalde Arie. „We zitten niet voor niets in New Orleans. En haal het niet in je hoofd om die internetfans te laten weten hoe we hier verzeild zijn geraakt. Dat lezen ze maar in deel 46 van onze prachtserie.” „Jaja,” zei Jan verstrooid.. „Zeg weet je dat iemand de moeite heeft genomen om al de namen op alfabet te zetten van de lieden met wie wij te maken hebben gehad?” Arie opende zijn mond, maar Bob trok hem mee. „Laat maar,” zei hij. „Onze Jan hoort je toch niet. Zet wat cola naast hem neer en leg er een paar plakken chocola op. We gaan naar de oude binnenstad. Het barst er van de jazzbands. We gaan naar lekkere muziek luisteren en daarna Cajunvoedsel eten.”
„Die Jan,” zei Arie. „Als die zich ergens aan verslingert...”
Bob lachte. „Het gaat wel over als hij de rekening ziet. Waar hij niet aan heeft gedacht is dat lokaal bellen gratis is, tenzij je het vanuit een hotelkamer doet.” Arie stond stil. Een lach trok over zijn bolle gezicht en het leek of elke sproet straalde.„Echt waar?”
Bob gaf een klets op een van Aries schouders en trok een pijnlijk gezicht. „Weet je dat spek keihard is? Het is echt waar. Ik heb het een uurtje geleden nagevraagd. Voor alle zekerheid heb ik het abonnement op zijn naam laten zetten.”
Arie lachte tot hij buiten stond, keek naar de strakblauwe lucht en zuchtte diep. „Hoor ik daar dixieland?” Bob hield zijn hoofd schuin. „Way down yonder in New Orleans,” zei hij. „Toepasselijker kan het niet.”
(Reeds eerder verschenen op Internet: www.bobevers.nl en met toestemming van Peter de Zwaan opgenomen in deze Nieuwsbrief).
Zelf doe ik al heel lang redelijk fanatiek aan sport, maar mijn drie vrienden heb ik niet vaak op sportieve interesses kunnen betrappen. Bob is bij mijn weten de enige van het trio die (in „Lotgevallen rond een locomotief”) blijk geeft van tenminste enige passieve belangstelling. Als ze, na het Californische krakeel, op een Hollywoodse hotelkamer met z’n drieën zitten te wachten op een nieuw avontuur, stort hij zich opeens op de televisie en roept met luide huil: „De Dodgers zijn al een kwartier bezig! Hadden jullie me niet kunnen waarschuwen?” Voor wie niet bekend is met Amerikaans baseball: het gaat hier om de Los Angeles Dodgers. Misschien speelden ze wel tegen zijn favoriete team uit Pittsburgh. Hoewel, dan zou hij wel geroepen hebben: „De Pirates zijn al een kwartier bezig! Hadden jullie me niet kunnen waarschuwen?”
Het aantal verwijzingen naar sportsituaties in de serie is minimaal. Roger Schenk telt er in zijn fameuze „Encyclopaedia Apriana” maar 12 (met in totaal 25 vindplaatsen) en een deel daarvan bestaat nog uit verbasteringen van het kaliber „een elfkroegentocht maken” en „een Olympisch nummertje Grieks-Chinees worstelen”. Sport was kennelijk niet belangrijk in de ogen van Willy van der Heide. Ik kan me tenminste uit zijn rumoerige levensverhalen niet herinneren dat hij ooit naar zoiets als een voetbalwedstrijd ging en nog minder dat hij er melding van maakte zelf sportieve handelingen te hebben verricht.
Een enkele keer vinden we een verwijzing naar iets sportiefs alleen in de pocketeditie. In „Vreemd krakeel in Californië” bijvoorbeeld, als Arie zich door de Hollandse krant heen worstelt om er achter te komen waarom hij met nog wat andere idioten is gekidnapt. In de pocketeditie staat dan opeens: „Arie grasduinde dwars door een ruzie tussen Ajax en Feijenoord heen”. In de gebonden versie komt deze verwijzing niet voor. En op een andere plaats, in de pocketeditie van „Kunstgrepen met kunstschatten” uit 1969, verwekt de komst van de jongens aan boord van de Roos van Dekama evenveel sensatie „als ware het elftal van Ajax, samen met Elvis Presley, per helikopter op het voordek neergestreken”. In de gebonden editie van tien jaar eerder staat iets heel anders: „als ware de parachutistengeneraal Massu, samen met Elvis Presley, op het voordek neergestreken”. Het tijdsverschil én Van der Heides preoccupaties zijn duidelijk: Massu was een Franse generaal die militaire faam verwierf tijdens de Suez-crisis in 1956 en die in 1958 betrokken was bij de putsch die De Gaulle aan de macht hielp. Ik kan me niet voorstellen dat hij tot de verbeelding van Bob-Everslezers sprak. Opvallend is wel dat Elvis in 1959 al aanwezig is en het decennium ook overleeft.
Met maar een klein beetje sportfantasie had Willy van der Heide toch best enkele sportieve Nederlandse hoogtepunten uit de jaren veertig en vijftig kunnen gebruiken. Zo had hij Arie, als die in „Wilde sport om een nummerbord” samen met Bob na het stevige partijtje matten in het Chinese restaurant opnieuw aan de klauwen van inspecteur Ford weet te ontsnappen, kunnen laten zeggen: „Nu moeten we snel maken dat we wegkomen. En als ik snel zeg bedoel ik snel. Zo snel dat Fanny Blankers-Koen ons niet kan bijhouden.” Bob zou als reactie daarop dan wel niet-begrijpend hebben moeten kijken en ongetwijfeld hebben gevraagd: „Fanny Blankers-Koen, is dat soms jullie eerste vrouwelijke piloot?”
Nog een mogelijkheid. Aan het begin van enkele delen loopt Van der Heide op de zaken vooruit en laat hij de jongens alvast terugkijken op het avontuur dat voor de lezer nog moet beginnen. Bij zo’n gelegenheid had Jan kunnen opmerken: „Aanvankelijk namen de bandieten een flinke voorsprong op ons, meneer Van der Heide, maar in de tweede helft van het avontuur werkten we de achterstand helemaal weg en we eindigden zelfs als winnaars. Het leek Heerenveen-Ajax wel.”
En na de vechtpartij op de laadklep van de vrachtauto aan het begin van „Een klopjacht op een kapitein”, waarbij Hennie het oog van Bob „solide” dichtslaat, had Arie natuurlijk kunnen zeggen: „Dat had Bep van Klaveren hem niet nagedaan!”
Maandag 15 mei 2000.
Ik was heel vroeg opgestaan om oliebollen te bakken. Normaal gesproken doet men dat alleen tijdens de jaarwisseling, maar die dag was het mijn „persoonlijke nieuwjaarsdag”.
Het was snoeiheet; het kwik wees een haast tropische temperatuur aan. De keukendeur stond wagenwijd open teneinde de typisch Hollandse baklucht wat sneller af te voeren. Ik schraapte het laatste beslag uit de kom, vormde dit - zo goed en kwaad als dat ging - met behulp van twee lepels tot een bol en deponeerde het uiteindelijk in de bruisende olie. Ik had net alle attributen in het hete water gestopt toen ik de traptreden hoorde kraken. Ha! Onze logée was ontwaakt en kwam naar beneden. Snel zette ik het koffiezet-apparaat en de broodrooster aan.
Tien tellen later stond ze - stralend als altijd - in de keuken: Mevrouw M.J. van den Hout, zuster van Willem W. Waterman, Willy van der Heide, Sylvia Sillevis... enz. De vorige dag had ik haar ’s middags van de trein gehaald in Driebergen-Zeist en had haar verzekerd dat ik haar in de loop van dinsdag weer zou thuisbrengen. Ze feliciteerde mij allerhartelijkst en wenste mij nog veel jaren in goede gezondheid toe. „Ik zal mijn best doen,” reageerde ik. „Maar gaat u alvast lekker buiten zitten; dan kom ik zo met het ontbijt.” „Kan ik je nergens mee helpen?”
Ik liet haar weten dat zij mijn gast was en dat gasten mets anders te doen hadden dan slechts aangenaam verpozen. Tien minuten later zaten we met ons drieën op het zon-overgoten terras aan de achterzijde van mijn huis (Carla - mijn wederhelft - had nog een paar boodschappen gedaan in het nabijgelegen winkelcentrum en was net terug). Mevrouw Van den Hout nipte voorzichtig aan de hete koffie en verklaarde het een leuk idee te vinden dat iemand op zijn verjaardag oliebollen ging bakken.
Ik knikte slechts: „Als Willem nog zou leven, zou hij dat beslist hebben aangemerkt als vallend onder de dingen die men vergeten is te verbieden.” Hierop barstten we alle drie in lachen uit.
Toen ik voor de tweede keer koffie inschonk, vroeg Mevrouw Van den Hout hoe laat „het” ging gebeuren. „Om twaalf uur,” antwoordde ik. „De visite zal vanaf elf uur hier zijn.”
„Dan hebben we nog even de tijd,” reageerde ze en leunde behaaglijk achterover.
Om twaalf uur was het aan de voorzijde van het huis een drukte van belang. In de voortuin en op de stoep zag het zwart van de mensen. Ik had familie, vrienden, kennissen en mensen uit de buurt, waar we veel contact mee hadden, ingeseind met de mededeling dat er op dat tijdstip iets bijzonders zou gaan gebeuren. Fietsers en automobilisten die toevallig langsreden, draaiden hun hoofd zowat van hun romp in de hoop dat zij in het voorbijgaan konden ontwaren wat de reden was van de drukte.
Mevrouw Van den Hout en ik gniffelden bij het zien van alle nieuwsgierige blikken die gericht waren op hetgeen zich aan de muur boven het huiskamerraam bevond: een stuk doek waaraan een touw was bevestigd dat naar beneden hing.
„Welaan, geachte aanwezigen,” begon ik, „het doet mij goed zulk een overweldigende belangstelling te bespeuren voor hetgeen zo dadelijk gaat plaatsvinden. Ik zal jullie nu uit de droom gaan helpen. De meesten van jullie weten dat Carla en ik leven op een manier waarin humor centraal staat en dat eigenlijk niets ons te gek is. Vandaar dat dit huis vanaf heden een toepasselijke naam gaat dragen. Mevrouw Van den Hout, mag ik u verzoeken?”
Ik nam het touw en gaf het haar. Gedurende twee tellen keek ze glimlachend naar de menigte teneinde de spanning nog een beetje op te voeren.
„Zal ik dan maar?” vroeg ze mij tenslotte.
„Alstublieft.”
Ze trok aan het touw totdat het doek loskwam en naar beneden dwarrelde. Daardoor werd datgene zichtbaar waar ik zo lang aan had geschuurd, gebeiteld en gelakt. Het was een plak boomstam met daarop de tekst:
„Huize Waterman”
(tevens voorzien van de drie kruisjes die WWW altijd in zijn manuscripten aanbracht ten teken dat de verhaallijn zich verplaatste naar een andere plaats van handeling).
In eerste instantie werd de stilte slechts verbroken door het geknip van fototoestellen; twee tellen later klonk er applaus dat vogels, die aanvankelijk rustig in de bomen hadden gezeten, verschrikt deed wegvliegen. Hier en daar in de straat verschenen verbaasde gezichten voor de ramen. Er werd nog wat gelachen en nagepraat tot het tijd was om de ceremonie af te sluiten. Het grootste gedeelte ging weer weg; de rest ging mee naar binnen. „Kom,” zei ik. „We gaan feest vieren in Huize Waterman.”
En het werd reuze-gezellig (van dat hele gezellige, weet u niet?).
Manuscripten, verkoop bij opbod
De manuscripten worden bij opbod verkocht aan de hoogstbiedende tegen contante betaling. Het zijn originele manuscripten getypt op folio vellen en voorzien van handmatige correcties met pen. manuscripten Bob Evers serie:
-
deel 25 „Een vliegtuigsmokkel met verrassingen” compleet 163 pagina’s
-
deel 28 „Bombarie om een bunker” compleet 156 pagina’s
-
deel 30 „Heibel in Honoloeloe” compleet 163 pagina’s
-
„A hold-up in Mid-air”, Engelse versie van „Een overval in de lucht” niet compleet 28 pagina’s
manuscripten Otto Onge serie:
-
deel 1 „Tam tam om een torpedoboot” compleet 122 pagina’s
-
deel 3 „Een postroof met perikelen” niet compleet pagina 1 tot 101
-
deel 4 „Slimmigheden met suikerzakjes” compleet 120 pagina’s
-
deel 5 „Een kapitaal voor een krantenknipsel” compl. nooit gepubliceerd manuscript 131 pagina’s
manuscript Sylvia Sillevis en manuscript Woutertje Wipneus:
-
deel 3 „Drie meisjes en een vacantiekamp” het manuscript loopt van pagina 81 tot 153
-
„De avonturen van Woutertje Wipneus” compleet in 6 verhalen
P.S. De aantallen pagina’s zoals hierboven genoemd zijn de paginanummers van de manuscripten, deze komen niet overeen met de paginanummers in de boeken.
Omslag illustraties, verkoop bij opbod
*
Zeven originele omslag illustraties voor de hard-covers door Frans Mettes en Rudy van Giffen, deze worden bij opbod verkocht aan de hoogstbiedende tegen contante betaling, startprijs ƒ 150
-
„Heibel in Honoloeloe”
Mettes
-
„Bombarie om een bunker”
Mettes
-
„Hoog spel in Hong-Kong”
Mettes
-
„Een vliegtuigsmokkel met verrassingen”
Van Giffen
-
„Stampij om een schuiftrompet”
Van Giffen
-
„Kunstgrepen met kunstschatten”
Van Giffen
-
„Buitenissigheden bij een bosbrand” (Otto Onge)
Van Giffen
Omslag illustraties
*
Dertig originele omslag illustraties voor de pocketboeken, afmeting 29,5 x 22,5 cm van Rudy van Giffen (6 stuks) en Moriën (24 stuks). De omslagillustraties worden geleverd inclusief het desbetreffende pocketboek.
De verkoop prijzen worden nog bekend gemaakt via de internet site van De Eekhoorn: www.bobevers.nl.
Verkoop tegen vaste prijzen:
*
Vijf originele omslag illustraties voor de pocketboeken, afmeting 17 x 26 cm. De tekenaar is Voges en de illustraties worden geleverd inclusief het desbetreffende pocketboek. De prijs is ƒ 75 per stuk.
*
Twee sets met ieder 6 binnen ill. in zw/wit get. door Van Giffen voor de B.E. serie, prijs ƒ 100 per set.
*
Twee sets met ieder 6 binnen ill. in zw/wit get. door Van Giffen voor de Onge serie, prijs ƒ 75 per set
*
Een setje met 5 binnen illustraties in zw/wit get. door Van Giffen voor de Onge serie, prijs ƒ 75 per set
*
Een setje met 6 binnen illustraties in zw/wit get. door Van Looy voor de Onge serie, prijs ƒ 75 per set
Boeken Sylvia Sillevis serie, prijzen per stuk
-
1 st. „Drie meisjes en een lord”
Stenvert 1e druk met omslag
ƒ 50
-
2 st. „Drie meisjes en een vacantiekamp”
Stenvert 1e druk met omslag
ƒ 50
-
2 st. „Drie meisjes en een cafetaria”
Stenvert 1e druk met omslag
ƒ 50 ƒ 60
Boeken Otto Onge serie, prijzen per stuk
-
1 st. „Tam tam om een torpedoboot”
Eekhoorn, 3e druk met omslag
ƒ 40
-
2 st. „Slimmigheden met suikerzakjes”
Eekhoorn, 1e druk met omslag
ƒ 40
-
1 st. „Postroof met perikelen”
Eekhoorn, 2e dr. met kopieomslag
ƒ 20
Boeken B.E. serie in de Zuid Afrikaanse taal, alles 1e druk met stofomslag, prijzen per stuk
-
3 st. „Avonture in die Stille Suidsee”
Afr. Persboekhandel
ƒ 250
-
1 st. „Drie seuns op ’n onbewoonde eiland”
Afr. Persboekhandel
ƒ 250
-
3 st. „Die stryd om die goudskip”
Afr. Persboekhandel
ƒ 250
Collector’s items, prijzen per stuk
W. v.d. Heide
2 st. „Dikkie en de dingen die branden”, harde kaft, Stenvert
ƒ 250
Victor Valstar
2 st. „De slag bij Arnhem”, Stenvert
ƒ 200
W.H.M. v.d. Hout
1 st. „Arnold Meijer strijdt om Nederland”, reproduktie
ƒ 25
Diverse boeken, diverse series, prijzen per stuk
Willem W. Waterman
„Amerika filmt”, 3e druk
ƒ 15
W. v.d. Heide
„De vertellers” Orgie in een failliete kroeg
ƒ 10
Willem W. Waterman
„De kruistocht van generaal Taillehaeck, Proloog”, 4e dr.
ƒ 7,50
Willem W. Waterman
„Wie zei” enz.
ƒ 25
W. v.d. Heide
„De aanval der atoompiraten”
ƒ 30
W. v.d. Heide
Bob Evers pocketomnibus (Bruna 2 verhalen)
ƒ 7,50
W. v.d. Heide
2 st. „Bob Evers belegert Fort B”, Unieboek 1e dr., 2e dr.
ƒ 7,50
W. v.d. Heide
2 st. „Arie Roos als ruilmatroos”, Unieboek 1e dr., 2e dr.
ƒ 7,50
W. v.d. Heide
4 st. Bob Evers jubileumomnibus 1977, 3 verhalen
ƒ 10
B.E. serie
4 st. hardcovers zonder stofomslag, prijzen variëren van ƒ 7,50 tot ƒ 12,50
B.E. serie
enkele tientallen pockets tekeningen van Moriën, Van Giffen en Zeijlstra ƒ 2,50
Bob Evers serie hardcovers met stofomslag velen in nieuwstaat, S=Stenvert E=Eekhoorn prijzen per stuk
Bob Evers als hoorspel door Jack Mulder
Vanaf mijn eerste kennismaking met de Bob Evers serie heb ik stille hoop gehad dat er ooit een omroep zou zijn die een Jan-Bob-en Arie-verhaal zou bewerken tot hoorspel, schrijft Jack Mulder uit Deventer. Zijn er onder de lezers van de Nieuwsbrief mensen te vinden die er voor voelen om de handen uit de mouwen te steken en zelf een luisterspel te fabrieken? Met een stuk of tien, vijftien mensen moet het al mogelijk zijn iets te maken. Zijn er mogelijkerwijs mensen met enige ervaring in het radio-vak en/of het schrijven van draaiboeken? Eerlijk gezegd heb ik nog nauwelijks nagedacht over zaken als techniek, kosten, copyrights en dergelijke. Van acteren weet ik weinig, maar door mijn werk bij lokale radio stations en doordat ik een blauwe maandag bij een P.A. bedrijf heb gewerkt, heb ik wel de nodige ervaring met het maken van geluidsopnamen. Wat mij betreft komt het Stille Zuidzee-verhaal als eerste in aanmerking, maar wanneer iemand met andere wensen, ideeën of bezwaren komt: over alles valt te praten. Hopend op de nodige reacties. Tot zover Jack Mulder. Voor reacties, Jack’s telefoonnr. (na 18.00 uur) is. 0570-611508.
In de Achterhoek loopt men zeker niet achter
Naar aanleiding van een foutje in de vorige Nieuwsbrief in de voorbeeldadvertentie voor carpoolers waar 30 september werd vermeld in plaats van 11 november, kregen we een bijzonder humoristische brief van Hans van den Boom uit Zelhem (Achterhoek):
„Hier in de Achterhoek komen ook kranten en daar lezen we dan in hoeveel files er in het westen van het land iedere dag weer staan. Bij het lezen van de Nieuwsbrief van januari 2000 kwam ik echter tot de conclusie dat ik me de ernst van de situatie nog niet goed gerealiseerd had. Om op tijd te komen voor de ruilbeurs van 11 november adviseert u om al op 30 september te vertrekken! Daar schrik ik toch wel van! We mogen dan wel een hele aanhanger met Droste flikken, flesjes Coke en de complete Bob Evers-reeks, inclusief de boeken van John Beringen, meenemen om die 6 weken door te komen! Zou het misschien een idee zijn om de Maia af te huren en daarmee naar de Kaag te komen? Dat moet allicht sneller gaan en afmeren moet op de Kaag toch geen probleem zijn! Wat is uw advies?” Tot zover Hans van den Boom.
welke Bob Evers Nieuwsbrief-lezer, in het trotse bezit van het pseudo-deel „Lawaai in Luxemburg”, wil dit kopiëren en aan mij opsturen. (Mits kostprijsvermelding, vergoeding retour in postzegels). Andreas van der Hoeven, Groenstraat 14 - B, 5101 PB Dongen.
gevraagd:
„Bob Evers belegert fort B” en „Arie Roos als ruilmatroos” in de Unieboek uitgaven; tel: 058-2164520 of email: groothedde@xoommail.com.
aangeboden:
B. E. serie hard covers diverse delen met en zonder omslag. Verder diverse andere boeken van Willem. Bel even voor een afspraak. R.G. van Hulst, tel. 0493-311094.
beurs:
Rob Jacobs uit Hilversum zou graag op 11 november meerijden naar De Kaag of worden opgepikt op een station. Tel: 035-6855998.
Opnieuw is een thriller van Peter de Zwaan genomineerd voor de Gouden Strop. Na vier nominaties is de Gouden Strop, voor het beste spannende boek, aan De Zwaan toegekend voor „Het Alibibureau”, een erkenning voor zijn grote kwaliteiten als schrijver; onze felicitaties! „Het Alibibureau” wordt uitgegeven door Meulenhoff.
Arie Roos duwde met een van zijn hamschouders de deur achter zich dicht, smakte een tot de rand gevulde bruine zak op tafel en zette zijn handen in zijn zij. „Say Bob,” zei hij, terwijl hij naar de gebogen rug van Jan Prins keek. „Begint dit niet enigszins zorgelijk te worden?” Bob Evers blies zijn wangen bol. „Zeer zorgelijk zelfs. Alleen zijn vingers bewegen nog maar, de rest is volmaakt levenloos.” „Praat hij nog wel?” „Tegen zichzelf, geloof ik. Niet tegen mij. Ik vroeg of hij cola wilde. Gratis, zei ik, als cadeautje. Hij reageerde niet eens.”